ELEGIA VIII. AD CUPIDINEM
Optime Caelicolûm, Veneris certissima proles
Aeterno Divos qui regis imperio,
Et genus humanum placidis amplecteris alis,
Optime Caelicolûm, caste Cupido, fave;
Dum canimus tua jura, fave. Jam Daedala tellus
Non ulli Superum, quot tibi, vota ferat;
Aera qui tenuem, qui vasti caerula ponti,
Terraique sacro concutis igne solum,
Frondentesque avibus sylvas, et lustra ferarum
Omnigenis gaudes exhilarare modis
Vere novo, cum floret ager, cumque altior intus
Naturae molem versat, agitque vigor.
Sed tibi nulla adeo placuerunt saecla animantum,
Magna suo genitrix quotquot alit gremio,
Ut genus humanum, quod nempe prae omnibus unum
Eximie toto diligis ex animo!
Namque hominem dia cum tu ratione potentem
Praepete vidisses omnia consilio
Pollere, et magnos propius contingere Divos,
Protinus aeternae nobile mentis opus
Neglectum haud ima voluisti serpere terra,
Ignarumque tui numinis esse diu
Tu, quas temporibus per bruta animantia certis,

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---