ELEGIA VI. QUERELA SENECTUTIS
Hei mihi! purpureae species optata juventae
Diffugit nostris non reditura genis!
Jam subit et plenis aetas maturior annis:
Heu fuimus juvenes! jam juvenile virum
Nil decet. Heu lusus nostrique valete lepores,
et vos dilectae carmina nota lyrae!
Ut breve luteolis ver est hyacinthis, utque
Non duraturo vivit odore rosa,
Sic quoque prima meae, sic effluxere juventae
Praecipiti nimium tempora curriculo!
Et quamvis nullis mihi sit frons aspera rugis,
Absit et integro canities capiti,
At procul est validi vis vivida corporis, et mox
Squalida cum rugis canities aderit.
Quid faciam? Teneras inter lusisse puellas
Dulce fuit quondam, dulce hilarasse mero
Atque jocis animum, placuitque, Amathusia, curas
Nequiter ad dominam concinuisse tuas.
At mox turpe seni mollis jacuisse puellae
In gremio, et blandas carpere delicias.
Turpe etiam tremulo discordes pollice nervos
Tangere, et incerto carmen hiare sono.
Si calices poscam, exiguo titubasse Lyaeo
Turpe erit, impositae nec bene temporibus

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---