ELEGIA III. IN DISCESSU THOMAE DE BASILIO ET MARIAE BOMIAE EJUSDEM CONJUGIS
Eloqar, an sileam? Vos o, vos parcite, quotquot
Incorrupta estis pectora juncta fide.
Eloquar: Humanis nihil est in rebus acerbum,
Integer ut penitae sensus amicitiae.
Scilicet ille meas lento moerore medullas
Pascitur, atque acri viscera figit acu,
Ille meo dulces avertit lumine somnos,
Ille voluptates eripit, ille jocos.
Namque ego, concordes habui quos unice amicos,
Jam modo de multis unus et alter erant.
Praeteriere duae, suberit jam tertia messis,
Ex quo alter colles ivit in Euganeos,
Magnum alter molitus iter Latia arva, sinusque
Apparat aequoreae visere Parthenopes.
Quis mihi, quis praesens absentem penset amicum,
Et desiderium leniat alloquio?
Heu! nimis est miserum pariter caruisse duobus!
Quo fugis? o coeptum siste, Basille, gradum.

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---