Arrepto calamo perituris tradere chartis
Carpentem veterum gemmas, longoque imitantem
Intervallo illorum salse aut scripta facete
Ut tibi (Dii faciant!) possint quandoque placere,
Maecenas, lectos cum inter recitentur amicos?
Denique, dicatur si hoc esse insania, morbus,
Annuo, sed nullo morbum medicamine muto.
At vivo ruri. Forte hoc mihi non licet uni?
Nec video satis, hoc mihi cur est invidiosum,
Quod factum est saepe et multis et fortibus, atque
Me melioribus. At ruri me detinet illud
Primum quod revocant me nulla negotia in urbem,
Quod calor extrudit, laureta et quaerere cogit,
Et platanos, et lene strepentis murmur aquai.
Naturae servimus in hoc. Tum me loca sola
Mire delectant, umbroso et silva recessu,
Importunus quo accedat nemo, mihi nemo
Illa urbanae elementa ubi narret suavia vitae,
Queis vos languiduli fomentum, et molle levamen
Oti ducentes vacuas componitis horas,
Et lenta aridulo vobis sermone movetis
Taedia. Cui fuerit tolerabile quaerere sano,
Jugeribus quot Cottae excedit jugera Crassus?
Quis rem mercando, quis fenore strenuus auget?
Unde Libonis opes? Sicci jejunia nasi
Quantum contulerint Capitoni, pulveream ex quo
Nasorum in tabulas manceps digessit arenam?
Cui non decoxisse lucrosum? Quisve recentes
Fecit Amyntae ocreas, et quali sutor aluta?

Vade retro

Vade porro