Maternum subito nocuas convertit ad artes
Ingenium. ferri tum diri ut protulit usum,
180 Extudit incurvam falcem, gnatisque vocatis
Vltro animos acuens sic moesto corde loquuta est.
O mea nequidquam soboles, heu crimine patris
Infelix, vestram si matrem audire iuvabit,
Iam fas, ulciscique scelus vestrumque parentem
185 Exercere malis: prior est molitus acerbum
Flagitium. sic fata parens: metus irruit ingens
Omnibus attonitis monitu. tum denique firma
Mente vafer Saturnus ita est sua dicta sequutus.
In me erit iste labor, genitrix: ego triste piabo
190 Exitium; neque enim patris mihi cura scelesti
Vlla super. prior ille nefas crudele peregit.
Dixerat. ingenti gavisa est pectore Terra,
Insidiasque parans occulta in sede locavit
Audacem gnatum: simul illi dentibus aspris
195 Dat falcem ingentem, multo simul instruit astu.

182 O mea nequidquam soboles etc. Quum nullum saeviendi modum Caelus adhiberet, nullaque re lacessitus furere pergeret, mater natos adhortatur, ut extremo in malo extremum capiant remedium. Vides opinor, quam haec plena periculosae cuiusdam pravitatis exempla sint.

195 Dat falcem ingentem etc. Terra igitur invenit usum falcis, ut homines, quos ipsa ferebat fructus, haberent, quo meterent. Sed eam tum Saturno dedit ad alium omnino finem longeque diversum.