Vertit equos, progressa ad finem aestate laborum,
820 Aptae iter ad pelagi mortalibus. haud tibi navem
Fregerit, aut socios demersos hauserit unda,
Ni ferus exitium, terram qui concutit omnem,
Neptunus meditetur, et acrior ira Tonantis,
Quos penes imperium est et iniquae sortis et aequae.
825 Tunc faciles aurae, tunc et tranquilla per alta
Ridet laeta quies, ventis tunc fretus in aequor
Solve ratem, cunctis intus tibi rite locatis.
Quamprimum vero festina invisere sedes,
Nec Bacchi expecta lentus nova dona, nec udum
830 Autumnum, properamve hyemem, neu flamina divi
Saeva noti, qui turbat aquas maris usque nigranti
Imbre per autumnum gravidus. furit aspera ponti

vo Solstitio, quum praesertim ante id Solstitium per totidem dies non minus tuto navigari omnes norint, nec ipse potuerit Hesiodus ignorare mari finitimus. Quamobrem ita supplet.

H/y,ara 7tevTr\K0VTct 7T(>o hekioio T^07rcuov Katyotkecoq ykctvKriv e^ycurrji aura^ £7reiTct H//.ara 7reVTWKovTct etc. ut est deinde in textu. Qui versus si adessent, ita essent a me latine reddendi:

» Luces quinquaginta, ante altum Phoebus Olympum » Quam tetigit, glaucum mare tutum; aliaeque sequentes » Quinquaginta, alto postquam sublimis ab axe » Vertit equos etc. Sed nihil muto, quamvis sciam huiusmodi omissiones a librariis plerasque factas, Hesiodumque in primis foede corruptum ac depravatum.