Inque dies. numquam cunctator frugibus implet
Horrea, et impatiens odit quicumque laborem.
Auctat opus bona cura: terit qui tempora lentus,
505 Flava Ceres damnis luctantem ridet Olympo.
Quum minus igniti fervent iam spicula solis,
Nec lassis calidus sudor fluit artubus, udo
Imbribus autumno, mortalia corpora vires
Accipiunt, florentque agili mage vivida motu.
510 Namque caput supra breviori tempore clari
Sidus inardescit solis, nec lumine terras
Despectat recto, nocturnaque gratior umbra
Agricolis, longique quies placidissima somni.
Tu ferro non ante intactae robora sylvae
515 Deiice, quam subter foliis horrere caducis
Pingue solum aspicias. tum findere ligna securi

lius faciendum praecipit, ac poetae mentem satis me arbitror reddidisse. Vide autem Columellam lib. xl cap. I quantum agriculturae noceat dilatio, ubi ipsius huiusce loci Hesiodaei mentionem facit.

506 Quum minus igniti etc. Autumno appropinquante hominum corpora firmiora sunt quam aestate; quod a continuo sudore relaxantur fibrae extenuaturque vis.

511 Sidus inardcscit solis etc. Etiam Guieto et aliis ^el^ioq a,arrtq hoc loco idem ac sol. Non ignorabat porro Hesiodus iis post aestivum solstitium, qui sunt cis aequatorem, minorem esse arcum diurnum solis; iis autem qui trans aequatorem incolunt, maiorem.

514 Tu ferro etc. Eo tempore ligna caedenda monet poeta, ut minus sint obnoxia vermibus, quo arbores mlnus tenerae sunt, minusque abundant humore.