Sponte sua, veniens alta ad tentoria, dona
Vel tua, vel Telamoniadae, vel fortis Ulyssei,
Ipse abigam. quoquo veniam, contendere nemo
Audebit, metuensque mali mussabit inultus.
Attamen haec alias disquiri praestat: in aequor
Nunc potius curvo deductam litore puppim
Remigio aptemus: conscendat gnataque, gnatae
Et quas adventu laetus, donisque sacerdos,
Mactet oves Phoebo, pestemque avertat Achivis.
Dux eat Idomeneus, Ajaxve, aut dius Ulysses, 180
Vel tu, si cordi est, rerum saevissime Achilleu,
Duc ipse; atque, deo sacris de more solutis,
Exora pacem Danais, rebusque salutem.
Talibus ille: tuens quem dudum lumine torvo
Pelides: Nam quis, rerum foedissime, posthac
Te Danaūm regem ferat, ac tua jussa capessat,
Sive iter indugredi jubeas, seu tendere in hostem?
Non etenim huc veni Teucrorum laesus ab ullo;
Nec mihi Dardania quisquam de gente juvencos,
Pascentesve avertit equos, vel tempore in ullo 190
Frugiferos Phthiae viduavit fructibus agros.
Iliacis namque a muris Phthiotica longe
Regna jacent: medii montes, immensaque ponti
Aequora. te propter patriam, carosque penates
Liqui amens; quaeroque meo tibi sanguine laudem
Vesanus, fratrique tuo. tu, cuncta ferentem
Vos propter, quidquam nec curas, nec facis hili:
Quaeque labor longus peperit mihi, quaeque dedere
Grajugenae merito, rapturum dona minaris.
Dona tuis non aequa tuli; nec dives abibo 200
Aeque olim, tandem captae cum moenia Trojae
Vastarint Danai. duri pars maxima belli

Vade retro

Vade porro