Erumpat se, nacta locum, tempusque nocendi.
Ergo age, dic, num quis me laedet vera loquentem,
Parentemque tuis, Danaūm fortissime, jussis?
Aeacides contra; Fide, inquit, pelle timorem, 110
Quisquis inest animo; fretus me vindice, nosti
Augurium quodcumque, refer. testis mihi Phoebus;
Quem tibi rite vocas; Grajis quo afflante futuros
Eventus aperis, mentemque, et fata deorum;
Donec ero, vescarque auris vitalibus usquam,
Nullus erit, qui te violet, dextramque scelestus
Impune attollat contra: non, dixeris ipsum
Si regem, imperio cunctis qui praestat, Atriden.
Sic animo est vatis pulsus timor. ergo ita fatur:
Non prece, non sacro succenset Phoebus omisso. 120
Ille sacerdotem propter furit; his Agamemnon,
Quem foede castris exegit, nec dedit orbo
Dilectam patri gnatam; nec dona recepit
Ferreus. hunc propter saevit deus, et magis idem
Saeviet, ille luem nunquam, nec funera fessus
Mittere, ni patrios repetat formosa penates
Chryseïs, donisque auctus, nataque recepta
Placatus genitor, taurorum sanguine multa.
Ipse deum exoret, coeptas ne proferat iras.
Talibus orantem torvo Pelopeïus heros 130
Lumine spectabat: mens ira exaestuat, acres
Horrendum micuere oculi, turbataque frons est.
Tum vatem increpuit, rupitque has pectore voces:
Terrorum infelix vates, laetabile nunquam
Quidquam ego te audiero, semper sed voce canentem
Dira triste aliquid? nam me saevis tua dictis
Perpetuo immeritum laedunt responsa, nec unquam
Meve, meosve juvas vel verbo, perdite, vel re.

Vade retro

Vade porro