Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- v-351 --
Mater, ad angusti spatium cui scilicet aevi
Sum genitus, claro saltem decorasset honore
Me pater altitonans: miserum nunc despicit, ullam
Nec tribuit partem decoris. majoris Atridae 430
Ludibrium heic jaceo; mea praemia rapta superbus
Ille habet. Hos alto rumpebat pectore questus,
Perque genas ibant lacrimae sine more fluentes.
At mater, specubus quae tunc, ut sueta, sedebat
In patriis, gemituque audito exterrita surgit;
Et summo, nebulae similis, tenuique vapori,
Emersit fluctu, seditque in litore gnati
Ad latus, atque manu flentem permultis amica.
Tum roseo, blande compellans, ore locuta est:
Quid fles? quis menti subitus dolor incidit aegrae? 440
Dic age, die, caram nec cela, nate, parentem.
Ille refert, imo gemitum de pectore ducens:
Scis, mater, scis ipsa. jubes quid nota profari
Nequidquam? Thebas, sacram sedem Eetionis,
Venimus, et captam bello vastavimus urbem.
Praeda ingens, vecta huc ad naves, inter Achivos
Rite fuit divisa omnis. Chryseïda forti
Exemptam dedimus majori munus Atridae.
Dein Chryses, Phoebi curat qui templa sacerdos,
Advenit Grajum ad naves ingentia secum. 450
Dona ferens, natae pretium, vittamque precantum
De more implicitam sceptro gestabat, et omnes
Ambibat precibus Grajos; geminosque rogabat
Praecipue Atridas, rerum queis tradita summa est,
Dicta senis Grajos flexere; sacrique verendam
Canitiem capitis, capiendaque dona fremebant,
At non Atriden precibus, non vincere fletu
Evaluit. miseri lacrimas ferus ille parentis
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
|
