Omniaque immenso late loca lumine complent.
Cum tamen illa adeo vastas disjuncta per oras
Tollantur coelo atque humili a Tellure recedant,
Distracti languent radii intentamque tuentum
Vix aciem sera percellunt nocte per umbram.
Non ita Phoebeum languet jubar: ardet et ipse
Ac pariter gremio Titan exaestuat imo
Aetheraque aeriasque auras terrasque patentes
Irrorat radiis propioribus atque fugata
Nocte diem cum victor deducit. Ab illo
Fonte petunt radios errantia sydera: Majae
Progenies, pulchri pulcherrima mater Amoris,
Sanguineus Mavors et Jupiter et procul alto
Postremum claudens agmen Saturnus Olympo
Nocturnasque nitent aliena luce per umbras.
Illo etiam diri repetunt e fonte cometae
Sanguineum jubar ac Phoebeo lumine crines
Phoebeoque trucem perfundunt lumine caudam.
Ni faciant, fuscis horrescant atra tenebris.
Nec non et cum, qua Cynthia fulget in alto
Aurea, fraternis frontem vultusque decoros
Perfundit radiis ac non sua lumina vibrat,
Discutit et foedam fraterno munere noctem.
Ac veluti Tellus, quo Solis respicit ignes
Laeta nitet vultu radiosque remittit in auras,
At non et manes lucem transmittere ad imos
Aversamque licet frontem: nox horrida vultum
Turpat ibi atque intra nigrantia viscera regnat.
Sic alii, sic Phoebe etiam, qua parte nitenti
Objicitur fratri, fulget lucemque remittit,
Altera luce caret facies et corpus opacum est.
Nonne[ERROR: no reftable :]49 vides, positos cum sensim mense novato
Instaurat progressa ignes summoque videndam
Margine vix prima noctis se prodit in umbra,
Nonne vides, Phoebo aversas ut cornua in oras
Flectat et occiduas penitus sinuetur ad undas?
Scilicet aethereas cum tam sublimis in auras
Assurgat Titan, imis at proxima terris

Vade retro

Vade porro