Scrutantem sanctosque aditus, penetralia et ima
Tentantem audaci gressu, Natura repellit.
En quoties domina progressus ab urbe laborem
Commissumque opus aggredior, furit ilicet atque
Assidua prospectandos caligine montes
Occulit, Aeolio rabidos procul evocat antro
Committique simul fratres et praelia miscet;
Imbre ruit nimbisque ferox nivibusque geluque.
pater Tibris, hinc pluvia nivibusque solutis
Turgidus, Hetruscis retro inde repulsus ab undis
Ventorumque furore gravi percussus, ab imo
Jam toties indignatus caput extulit alveo
Et vastos late campos vallesque profundas
Obruit. Ipsa etiam magnae per compita Romae
Erupit sine lege furens miserosque Quirites
Terruit obsessos mediis circum undique tectis
Perque fores frustra conclusas perque fenestras
Irruit undantique ima ad penetralia fluctu
Irrupit victor. Nullo discrimine et alta
Atria marmoreisque superbae molibus aedes
Angustique lares inopum et simul ipsa natabant
Templa deum tumidis alte demersa sub undis.
quin etiam, adversum qua se devolvit in aequor
Aggeribusque amplis valloque coercitus ora
Stringitur et vasto delatas aequore merces
Excipit ac dominam dorso transmittit ad urbem,
Fraena furens morsu disrupit et impete primo
Dissolvit compagem ac dura repagula fregit;
Inde trabes fundo evulsas disjecit, apertos
Perque maris campos vicinaque littora sparsit.
Vidi ego, cum tenues per rimas insinuaret
Spumanti sese fluctu, cum cornibus altis
Obnixus primos aditus sibi quaereret, inde
Dimotis victor trabibus jam corpore toto
Irrueret vulsamque inferret in aequora molem.
Me quoque namque illa obsessum regione repente
Exiguo inclusit tecto; jamque ima tenebat
Limina perque gradus assurgens ardua visus

Vade retro

Vade porro