Ergo ubi jam cono tristi se inmerserit alte
Cynthia, tunc tantum penitus nigrescere quondam
Et poterit frustrare oculos supera alta tuentum.
Nempe illuc quacumque infractum ex aeris ora
Deberet properare jubar, si nubila ubique
Opponant sese et cursum interjecta morentur,
Luce carens tenebris se diva recondet opacis.
Quin axem[ERROR: no reftable :]42 licet ad medium circum undique gyro
Deflexum immani tendat jubar, axe sub ipso
Diva potest penitus nigrescere, nubila si fors
Illum ipsum ingentem complerint aeris orbem,
Extantem immenso Terrae quem Cynthia dorso
Spectat et unde solet radios haurire retortos.
Ne tamen[ERROR: no reftable :]43 haec, ne posse putes contingere saepe:
Vix tot habet totis, quamquam tam dives uterque,
Aeris in campis dispersa Austerque Notusque
Pallentis nebulae aut nigrantis semina nubis,
Ut tantos una possint obducere tractus.
Dum ruit hic pleno densissimus imber ab axe
Et segetes grando et teneri nova germina Bacchi
Sternit humi, Titan aliis se tempore eodem
Ostentat terris effulgens atque sereno
Ore nitet, flores tenui levis aura susurro
Lambit, odoratis Zephyrus secat aera pennis
Frondentesque agitat sylvas herbasque virentes.
Adde[ERROR: no reftable :]44 , quod extantem Terrae dorso aeris orbem,
Qua Phoebe videt alta polo. circumspicit omnes
Quinque plagas: mediam, vicino Solis ab igne
Quae fervet gremioque ardens exaestuat imo
Et gelidis quae cardinibus loca proxima torpent
Aeternamque ferunt hyemem glaciemque perennem
Horrida quaeque ollis felici intersita gaudent
Temperie alternisque annum et nova tempora mutant:
Scilicet haec plenis late flaventia aristis,
Obruta dum nivibus duroque rigentia squalent
Illa gelu, haec Bacchi et Pomonae ditia donis,
Illa novas primis pingunt dum floribus herbas.
Ergo locis isdem nebulae quoque, nubila et imbres

Vade retro

Vade porro