Aethera per tenuem rectus devenit, ad auras
Cum primum aerias delabitur atque recurvum
Incidit in dorsum obliquus densosque vapores
Sensit et urgentem nisum viresque trahentes,
Continuo introrsum deflectitur atque jacentes
Cogitur intorto ad terras accedere cursu.
Et quoniam, primum tenuis, crebrescit, ad imam
Dum propior Tellurem aer demittitur, et se
Comprimit ipse suo ac paulatim pondere densat.
Perpetuo cursum radius deflectit eundo
Et terit incurvum sinuatus in aere callem.
Hic demum ad faciem si forte allabitur amplam
Terrai nactusque oculos perstrinxit acutos,
Phoebei speciem vultus attollit et altis
Mersum undis seu mane novo seu vespere sero
Erigit atque imo erectum sustentat Olympo
Producitque diem. Sunt qui Telluris ad oras,
Quas videt extremas Titan, atque aeris auras
Incurvare viam pergunt atque aethere aperto
Jam fugiunt recti mediumque feruntur ad axem.
Atque hic,[ERROR: no reftable :]21 nigrantis coni quod triste tenebras
Distinguat jubar ac Phoeben aspergine rara
Inficiat multaque tuenti ostendat in umbra,
Jam facili ratione patet. Nam quidquid in oras
Aeris extremas illapsum luminis alto
Telluris dorso non sistitur atque ad apertum
Aethera per tenues rursum delabitur auras,
Inflexum in primos tristis circumundique coni
Invehitur fines, nigrantem et temperat umbram
Perfusamque deam tenui quamquam igne colorat.
Ac tibi[ERROR: no reftable :]22 ne dubiam teneat sententia mentem
Contemplare nigrum tenuata cuspide conum
Et radii perpende viam, qui proximus alto
Terrai dorso aethereas trans aera ad oras
Appulit ac recto fertur per inane volatu.
Ille quidem egreditur medium inclinatus ad axem
Quinque magis spatiis, quam si via prima maneret
Nec rectum incurvo mutasset tramite callem.

Vade retro

Vade porro