Pars in Pannoniis, ut diximus, altera Thracum
Teutonicis, fautore Deo, iam concidit armis:
Altera dedecori queriturm cladique superstes
Ionii per stagna maris sibi prorsus iniquas
Processisse nihil fraudes ad fortia clarae
Moenia Corcyrae Getico subigenda tyranno.
Nempe quod infecti nonnulli labe nocenti
Proditionis erant, certo Deus indice nosci
Mox voluit, velut esse monens sibi moenia curae
Spiridiona suum pietas ubi perpete cultu,
Eximioque tenax semper veneratur honore.
Hoc pacto divo nil turpis profuit hosti
Commentum subtile doli: quia putre recisum
In reliquo pestem sedavit corpora membrum,
Nec potuit foedus per viscera serpere morbus.
Post aliquot conspecta dies fuit hostica classis
Praecipitem de nocte fugam celerasse per aequor
Vix importatis in pinea tecta catervis,
Expositis tunc in terram cum subdola venit,
Fraudibus, atque manu debellatura vetustam
Corcyrae celebris spatiosis moenibus urbem.
Hanc nisi summe Deus caeco terrore fugasses,
Vix poterat toto nostrae molimine classis,
Et Ducis ad pugnam Veneti virtute cieri,
Sit licet illa frequens, licet ille sit inclytus ausis.
Namque fuit defensa locis, confisaque vastis
Corporibus; cuius vix pondere sustinet aequor:
Quam vix Aeolio, vehemens nisi missus ab antro
Per pontum bene ventus agit, cuiusque ceruchos,
Expensosque sinus vix sat capit arduus aer.

Vade retro

Vade porro