Templa, sacras statuas, arasque prophanat, et omne
Exercet scelus in veteres novus incola Cives:
Ut rarò pius est, qui vitam ducit in armis.
Haec meus attonitis gemeret cum Dravus in undis,
Illic Danubius lacrymis deflebat amaris
Metropolim Regni totius Strigonium altum,
Sacratamque diu tumulis regalibus Albam:
Totque arces, pagos totque inter utramque jacentes,
Et tot Claustra capi! Quanto jam tramite labat
Pannonia, à proprio quae dicta valore Valerja
Antè fuit! Video; quòd casibus omnia subsint:
Caecaque et inconstans fortuna vagatur ubique.
Abstersi necdum lacrymas, minuíve dolores,
Cùm nova Pannonicam Thrax damna movebat ad urbem
Javrini: quam vix satìs Arrabo protegit Istro
Conjunctus; Banum moveo, succurrat amicis:
Et fecit; caeso qui trino mille Getarum,
Tum profligatis reliquis, eliberat urbem.
Sic dat opem sincerus amor, licèt indigus ipsa:
Insignemque animum vicini injuria laedit.
Dum pro Pannoniae pia fit mihi cura salute,
Damna domi patior. nam Bosnae Praeses Ochinum,
Stupçenicem, Csakov, Belastenamque per arma
Per vim Slovinias expugnat et occupat arces.
Adriaco vicina freto loca deinde petivit,
Regalem Señae visurus forsitan urbem;
Antiquam Senonum patriam, qui saepè Quirites
Terruerant inter celsa Urbis moenia, quique
Jura dabant pelago, Galli dicti atque Liburni.
Hìc tamen adversam nacta est audicia sortem
Turcica: nam Gazkae clarum sed fertile cancris

Vade retro

Vade porro