Arpinas. Quid enim? Thusco tibi littore proram
Nunc videor soluisse? Adeone ex omnibus vnum
Praeterit, externas quàm pridem missus in oras:
Vnde redux? Lepidus tum percontator, Vt, inquit,
Exciderat! Sed da veniam: nunc denique, qui sis,
In mentem redijt. Libycâ digressus ab actâ
Nempe venis, quae Praetori prouincia dudum
Obtigerat. Fugit demissis frigidus Hospes,
(Aspersâ Volucer ceu gallinaceus vndâ)
Cristarum phaleris, et strictis ocyùs alis,
Indignans, atque, O mores! O tempora! mussans.
Siccine praestantûm memoranda exempla virorum
In tenebris squalere? Nouis quae littora cunque
Sol radijs, curru vel discedente salutat,
Plena meae rebar Quaesturae laudibus. Auras
Vt subitò in tenues iucundus vanuit error!
Ecce Dicarchei vicinâ in littoris orâ,
(Vix aures sibi, vix credit mens auribus) ipso
En prope in aspectu Siculae telluris, an vnquam
Quaestor eò appulerim, latet, admirabile nedum
Quidquid, et eximium gessi, populisque loquendum.
Heu miseras hominum spes, conclamataque vota!
I nunc, sollicitâ famam virtute mereri
Nitere. Perpetuis, i, frange laboribus aeuum,
Vt tibi inocciduos pariat labor improbus annos.
En, quae magnanimis respondet gloria factis.
En, quae nostrarum (pudet) ignorantia rerum.
At benè, quòd vel sic sapui. Ventosa valete
(Sat surdis huc vsque piget cecinisse) theatra.
Nil vulgo, quid agam, curae? Nil et mihi, vulgus
Quid blateret. Virtus hinc protinus vnica finis,
Et merces operum. Quìd frustra sedulus, omnis
Quos penes interijt meritorum gratia, nullus
Officij quos tangit honos, seruire laborem? 59
59. Illius errori sic experientia finem
Attulit. Euentu sed dedignata doceri
Praeuenit errores Ratio: studiumque tuarum

Vade retro

Vade porro