Vallum assultantis; nunc circumiecta per arua
Cogentis praedas, ferrumque ignemque ferentis,
Propositum excussere animi, studiumque salutis:
Et vicit, priùs Annibalem quàm vinceret, Iram. 42
42. Nunc, age, quid contra diuersum tegminis hostem.
Quaque veniferos ratione Cupidinis arcus
Effugias (Nulli fas tutum hìc fingere, nulli
Plùs, quàm securo, pugna haec metuenda) docebo.
Prima adeo laruam speciosi nominis, atrox
Qua tegit ingenium, ferali demere monstro
Cura sit. Heu quantâ respersit labe, quibusque
Opprobrijs castum synceri nomen Amoris
Polluit, huic illud primus quicunque ferendum
Attribuit morbo. Nil foedum, vile, eaducum
Ingenuus meditatur Amor: nil purius vsquam,
Nil magis agnatum caelo, et rationis amicum.
Hic sacer ille calor mentis, quo percita sese
Egreditur, votisque leues aptantibus alas,
Aeternum sequitur sua per vestigia Pulchrum:
Hinc cordis vigor; hinc alacres ad fortia sensus,
Et Recti modus, et vitae caelestis origo.
Ergo caue, pulchri ne te consortia ducant
Nominis in fraudem, stygioque bitumine olentem,
Corporeae lucis pariunt quam fulgura, flammam
Syncero geminum quidquam arbitreris Amori.
Nil dispar adeo. Tenebris Phoebeia lampas
Congruerit citiùs, sapiantque aconita Deorum
Ambrosiam. Rabies haec perdita, caeca phrenesis,
Nesseum virus, coeni Camarina nefandi,
Exitium mentis, vitae pudor, halitus Orci.
Quid nobis heu verba damus? Compsisse decoram
Quid scelus in speciem iuuat, et superaddere claris
Syderibus, cuius pudeat vel Tartara, monstrum?
Scilicet egregios inspiret cordibus ignes,
Heroumve calor posst, geniusque videri
Tetra lues. Brutis hominem quae miscet, inerti
Affigitque Solo diuinae semina mentis?

Vade retro

Vade porro