Foemineosque, Malis impar, effundere questus,
Temperet. Inuicti gemitus, et mascula duri
Pectoris ex adyto resonent susupiria: qualem,
Afer vbi toto descendit in ilia ferro,
Horrendis animam singultibus exalantem,
Luctantemque Malis, et adhuc in morte minacem,
Massili trepidant nemoris Conuexa leonem.
Denique tristis hyems vultus (hac vsque dolori
Fas prodire) tegat; frontis sub nube serenus
Deficiat: mens nixa suo sibi robore constet.
70. Nec ratio procul, id liceat qui ducere robur.
Vel siquidem parcente manu sua spicula torquet:
Vel totis dolor aduersum se viribus infert.
Si primum; pudeat mediocria vulnera, quaeque
Vix summam strinxere cutem, Sapiente, Viroque
Indignis deflere modis. Vbi fortia dicta?
Pectus vbi Sophiae inuicto munimine clausum?
Non aries saeuus, non, quem Telamonius Aiax [a] [ERROR: no reftable :] Homer. lib. 7. Iliad.
Misit in aduersum tormenta aequante lacerto
Piramidem, lapis, Herculeis aut viribus acta,
Monstrorum exitium, claua, exitiumque gigantum;
Iunceus imbelli calamus te cuspide sternit.
Vel tenuem questu iuuat exatiare dolorem?
Exatia: sed, quò deceat conuertere questus,
Disce priùs. Querere exiguo in certamine perdi
Nequicquam factos bella ad maiora lacertos:
Nil Meriti laudisque capax occurrere: Sorti
Plus nimiò te despectum, visumque pusilli
Bellatorem animi, cui tam vulgaria fata
Obtrudat vincenda. Hinc causas nobilis irae
Duxeris: hic dignus Sapientis pectore luctus.
71. Sin nimium contra certamen, vique supremâ
Res geritur; bene sit: Sophiae non limina nullo
Triuisti pretio: quaesiti plena facultas
En decoris: quod Palladiae inter gymnadis vmbras

Vade retro

Vade porro