Rogacic, Benedikt (1646–1719) [1690]: Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica, 8211 versus, verborum 111.074 [genus: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [numerus verborum] [rogacic-b-euthym.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 110 --
Dissideat sibi; concentum numerosque priores,
Externo praeeunte sono, iam laeta resumit,
Iam memor ipsa Sui. Quocirca saepiùs aegris
Auxiliam praesens tulit artubus, inque cubantes
Depulit arguto modulamine tibia morbos, [[a]]
[ERROR: no reftable :]
Gel. lib. 4. Cap. 13.
Abderae nisi vana fides: iuuenisque furorem,
Igne Cupidineo, stimulisque effraenibus acti, [[b]]
[ERROR: no reftable :]
Quintil. lib. I. Cap. 10.
Pythagoras medico potuit compescere cantu.
43. Sed tamen haec, laesis extrinsecus addita fibris,
Haud par fragendo penitùs medicina dolori est.
Sopierit crudum potiùs, quàm deleat hostem:
Et breue suspensi certaminis interuallum.
Non integra feret mansurae gaudia pacis.
Sola igitur praesens animi fidumque leuamen
Rebus in aduersis Ratio: conuellere sola
Indomitos imo poterit de pectore luctus.
Numinis haec sacrum munus, panaceaque, nullam,
Non facilis pepulisse luem: hac immania quaeque,
Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
Dextera, felici in pretium quae vertere tactu
Vel silices, dumosque, ac rerum asperrima nouit.
|
