Terreni vapor, incauto rapit impete caecas
Luminibus mentes: aeternae ignara quietis
Infelix soboles, quod vult peritura voluptas,
Numen habent: non aeternos qui computet annos,
Qui duraturi post funera ponderet aevi,
Implacidos cineres, non qui praesentibus atros
Deliciis vermes, brevibus qui comparet horis
Saecula, lascivae carnis qui fluxa coaequet
Gaudia, divinae, nemo est, cruciatibus irae.
Quae dispar rerum facies, quae scena paventes
Excipiet populos? paenis servilibus uri
Terrarum cernet dominos, quorum ignibus omnis
Illicitis minor Orbis erat. Quod cedat in usum
Adstrictum ratione, Deus concessit opimos
Telluris partus, non queis defigat amorem
Mens delira suum; nostris pulcherrima flammis
Vult solus meta esse Deus; licet abstrahat inde
Vesanus telluris amor, fatuosque potentes
Illaqueet, dulci rerum quos decipit usu.
6 Quas mihi delicias Mundus, quas indita formas
Gratia commendat, quantumvis ferrea non sint
Vincula, mens illis quando se prona coarctat;
Vincula sunt tamen, appellent licet aurea, vinctae
Illecebris mentes: Pellaeo Darius auro
Non magis est liber, quam sit de Thracibus unus
Captivis; quos horrisono stridentia ferro
Vincula, Threycio cogunt servire tyranno.
Serviles terrae laquei, quibus inscia sceptri
Libertas humana sui, concessa prophanat
Mancipii faeda, regni fastigia, paena.
Quid claros numeras proavos, quos turgida iactas

Vade retro

Vade porro