Aggreditur: non te cultu tam paupere cinctum,
Caietane pudet? Latia rideris ab aula,
Et nescis? audis fatuus, quod summa tuorum
Maiorum decora, infami ridenda cachinno
Degener exponis: proavorum a sanguine clarus,
Vilis et obscurus proprio sordescis ab actu.
Nobilium nati, et soboles heroa queretur,
Quod generis, vitae cultu sic impare, spernas
Splendorem: si te voluisset vivere Numen
Exiguo lare, si modica voluisset egere
Contentum dape; non proavos tibi fata dedisset
Heroas, qui te fama, censuque bearent:
Sed quoniam et splendor generis, Patriaeque domusque
Gloria, te rebus natum sublimibus aiunt;
Promoveas propria, non rumpas fata Minerva.
Quem vero vitae fructum praefigis inerti?
Anne putas quod Roma suo viduanda nitore,
Quod das exemplum cultus squalore sequetur?
Anne putas laetis quod Roma assueta choraeis,
Te praeeunte tuos petet inconsulta recessus?
Forte putas quod opima sui patrimonia fundi
Distrahet, et pretio ventres saturabit egenos?
Falleris, et tua te nimis imprudentia ludit.
Ipsa tibi potius sapiens quod Roma ministrat,
Consilium cape: non opibus, fundisque relictis
Stat pietas: etiam pinguis Mammona coronat
Prudentes animos, quorum felicia norunt
Ingenia, et Coelo, et laeto florescere Mundo.
Forte putas inimica omnes sub tartara mitti
Terrigenas, quos dives opum felicibus addit
Gloria Lucullis? non his Stygis aequa vorago

Vade retro

Vade porro