Spreta Thienei voluit sibi commoda tecti.
Interdum patrias illi mandasset in oras
Si reditum pietas; morbis constructa levandis
Tecta subit: planctusque inter, crebrosque gementum
Aegrorum questus, reditus festiva secundi,
Lethiferasque inter celebrabat gaudia spondas.
Hic licet agnatae stirpis constante rogatus
Obsequio, generis clarum offuscere nitorem
Parceret, et miseras tectis illustribus aedes
Mutaret; cui quisque suos servire penates
Fervidus exoptat, praesensque impensius offert;
Sed semel electae sibi paupertatis onustam
Contemptusque sui meritis sententia palmam
Praeconcepta tulit: constans gaudere suorum
Deliciis renuit, cognati commoda tecti,
Et consangnineas Comitum, male olentibus aulas
Postponit lustris, vilisque ingrata coquinae
Fercula selectis dapibus: non nescius arctis
Aegrorum tabulis, inconditisque ciborum
Quisquiliis, sacrae quantum pinguedine flammae
Se divus dilatat amor, quove ardeat aestu.
21 Cum pronum Patriae affectum, cum tanta paternae
Blandimenta domus, et multiplicata suorum
Obsequia, invictae mentis fervore Thienem
Exclusisse audis; proprii squaloris acerbam
Contemplare sitim: cupiit vilescere spretis
In laribus, totus terreno adversus amori.
Invenies nullum, vanis quem proprius umbris
Inflat honor, titulosque leves, et nomina mille
Venatur, laudique studet, qui spernat avitae
Ornamenta domus: quos irrequieta venustae

Vade retro

Vade porro