Sobrius est si quis, si frugi, et liber ab ira,
Ille vir, ille Heros, alter et ille Cato.

Qui pretio quaesitus honos, mihi nullus habendus
Qui meritis, contra, magnus habendus erit.

Qui regno atque opibus fidit Chartago superbis,
Te videat, mox spes contrahet ipse suas.

Quod scis, interdum fac te nescire Philelphe.
Id vero sapere est, dissimulare loco.

Firma valetudo, et partus sine crimine victus.
Haec duo contingant, caetera credo tibi.

Nec cunctanter aget sapiens, nec praecipitem se
Raptabit, media possit ut ire via.

Foelix, qui potuit contemnere munera Regum,
Securus pacem Parthus, an arma gerat.

Sentiat ingratus, possit quid iustior ira,
Si vir es, et superos, atque Acheronta move.

Expectas, ut lapsa ruat fortuna tyranni.
Bos prius intereat pauperis agricolae.

Si cui cura sui splendor sit nominis, illum
Crediderim fortem, crediderimque virum.

Hunc tibi commendat Caesar, si forte meretur,
Sin minus, hospitio Symmache pelle tuo.

Nec nihil esse putat, nec, qui sapit, omnia credit,
Talis in austero Mitio fratre fuit.

Fortuna inconstans, et laetis invida rebus.
Nec ratione movet, nec sapienter agit.

Quae mihi nec dono, grandi neque veniit aere,
Ecce tamen studiis fida lucerna meis.

Num morbosa pecus, an equus sit calcitro? mire

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---