Peccanti semel ignosce, et desistere suade,
Si pergat, iudex durior esse velis.

Sive dolo, seu res vera virtute paratur,
Quidquid id est, bello Victor utrumque probes.

Non amat, aut odit, vacat omni speque metuque,
Cum sedet, ut caussas iudicet Aemilius.

Cum res in dubio est, et atrox fortuna minatur,
Si quis opem tulerit, certus amicus erit.

Ridens nescio quis nuper mihi dixit in aurim,
Qui tam multa canit carmina, nulla canit.

Hospitii in muro legi carbone notatum.
Qui regnare volet, serviat ille Deo.

Quis furor, ascito formam corrumpere fuco,
Lux mea, per salebras purior unda fluit.

Cunctando Fabius collapsam restituit rem.
Est qui florentes impiger urit opes.

Non semel audivi, male qui benefacta locavit
Hoc agit infaelix, ut malefacta putem.

Qualis apis verni flores delibat Hymetti,
Daedala tale Mihi Musa paravit opus.

Aurea qui dixit mediocria, sive sophista,
Seu potius vates, aureus ille fuit.

Musae Pierides Eborae Latialis alumnus
Flavius haec vobis qualiacunque dicat.