Pardi Epitaphium
Pardus ubi est noster? iam pridem humana reliquit.
Sic puer? et pueros tollit acerba dies.
Faelix qui caelo potitur melioribus annis,
Quem Dii amant (aiunt) occidit ille puer.

Leonorae Hieronymi Sorgii uxoris Epitaphium
Dum mediam effertur Sorgi Leonora per urbem
Pallida, et incomptam sparsa per ora comam.
Nullae illam siccis oculis videre puellae.
Multarum lachrymas sic bibit ille cinis.

Lucaeiae puellae Patavinae Epitaphium
Erepta est oculis postquam Lucaeia nostris,
Perpetuis miseri volvimur in tenebris.
Abstulit illa simul lucemque diemque sub umbras.
Nostraque Tartareus sidera mundus habet.

Mauri Vetranii Epitaphium
Nymphae, Caeruleae nimphae, quaeque antra Trebinnae,
Quaeque lacus liquidos Naiades incolitis.
Hanc cithara, hos calamos, haec plectra sonantia late
Suspendit vestris Maurus ab arboribus.
Maurus ab umbroso primus qui vertice Pindi
Duxit in Illyriae littora Pegasides.
Vos tumulum properate seni, vos addite carmen,
Quod legat adsidue candida posteritas.
Maure tuum nomen venturum crescet in aevum,
Donec erunt clarae moenia Rhagusiae.

Lini adolescentis Rhacusani Epitaphium
Quisquis et ingenio praecellit, quisquis et arte,
Quisquis et arguto pollice fila quatit,
Ille Linum celebret, quamvis tot laudibus unum
Non satis ingenium, nec satis una chelys.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---