ODE X. AD VIRUM CLARISSIMUM Chrysostomum Calabrum Antistitem Rhacusanum.
Lux oritur, qua non felicior altera terris,
Quas latus ambit Serchius,
Exeruit radios. nunc o queis publica curae,
Cordique res est divitis
Rhacusi, vos Bobalii, tu Gondola, et alti
Heros Sebaste pectoris,
Et tu patritii princeps Cervine Senatus,
Iani bifrontis aureum
Luce nova reserante caput. laeto omine, laetisque
Urbis strepentis vocibus.
Vos omnes appello, omnes accurrite, res est
De qua loquendum, maxima.
Quae quo gesta modo, quanam successerit (aequi
Adeste) paucis eloquar.
Decernente Pio, quis Blasi sacra, quis aras,
Quis templa curaret pius.
Causa diu tractata, nec est inventus, ut in re
plaerumque contingit gravi,
Qui rerum pondus, qui tanta negotia solus
Obire possit integre
Donec Amalthaea iuvenis de gente coactis
Gratum eloquutus patribus
Consilium; iam vos, iam vos ego libero, ab ista
Cura, inquit, et virum dabo.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---