Ad Faletum.
Castaneae molles, et dulcis copia musti.
Et qui continuo lucet ab igne focus.
Diminuunt nobis hybernae tempora noctis.
Et faciunt celeres tardius ire dies.
Castra petant alii, regesque sequantur in armis,
Perque feros enses, et sua fata ruant.
Me iuvet ad seras deducere vina lucernas,
Et madidum multa saepe iacere rosa.
Quid si forte latus iungat non rustica virgo,
Vicimus, haec voti est summa Falete mei.

Ad Volucem.
Insanit mea Lippa Volux insanit in istum
Lurconem, quo non turpior alter homo.
Istum, qui corvis caput, et damnata Latinis,
Iamdudum servat viscera vulturibus.
Fugerit hic Gades ultra, comes illa sequetur
Perque omnes montes, per mare, si sit iter.
Castra sequi libeat. Castris non aptior ulla,
Ibit, et ante acies stabit, et arma geret.
Invitent aurae, magnas visurus et urbes,
Naviget, insiliat protinus illa rati.
Illa simul nautas hortetur, et instruat arma,
Vela det, et tanto sub duce sulcet aquas.
Quid multis? velit hic Manes descendere ad imas,
Perque lacus nigros, per Styga lurco vehat.

Ad amicam.
Da te pressius inspicere, et duro dicere in aurem
Aut tria verba, et me protinus interime.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---