Animi immortales.
De Iove quid sentit Musonius? Aule requiris.
Id tibi versiculis ille duobus ait.
Est Deus, est animus nobis a morte superstes.
Sunt loca amoena situ, sunt loca plena metu.

Epicharmi sententia.
Care puer ne cui credas, et sobrius esto.
Nec sit cura minor, dissimulare loco.
Haec tria qui teneat, dicet, fortuna valebis.
Quidquid ages, in me nil Dea iuris habet.

Vota militaria.
Suspensum clypeum vidi Ioannis ad aedem.
Et clypeo affixus Persicus ensis erat.
Litteraque inscripta est. Direpta ex hoste perempto
Tuscus eques patrio dedicat arma Deo.

E sacris litteris.
Sic sapiens secum. prodivi nudus in auras,
Nudus et has linquam, nec datur ulla fuga.
Cur igitur quisquam se maceret? Ut suus haeres
Dormiat in pluma, potet et ante diem.

Ex Salomonis Ecclesiast.
Viderit e collo si quis pendere suillo
Aut aurum, aut gemmam, rideat ille satis.
Et merito. Verum magis est ridenda puella,
Sit licet ore bono, si male mente sapit.

Omne imperium desuper.
Scilicet imperii vis omnis pendet ab astris.
Omnis et arbitrio statque caditque Iovis.
Qui vero ante diem reges, et regna lacessit,
Desipit infaelix, pugnat et ille Deo.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---