Quid si extorquemus patriam de faucibus hostis
Nostraque tot furiis respirant tecta fugatis?
Qui scit an hostiles hostili sanguine flammas
Tendimus extinctum? Dextras animemus in hostem,
Experiamur an haec depellere monstra ualemus,
Quantulacunque urbis seruandae copia nobis,
Quae nunc ante oculos uastatur. Saepe fugata est
A paucis numerosa cohors totiesque salutem
Insperata salus peperit. Nec damna sequentur
Vlla repugnantes uictos: haec unica uitae
Nox breuis omnino morituris ultima restat.
Ergo propulsandus nobis securius hostis:
Siue occumbemus, per mutua uulnera dignas
Summemus poenas, stragem luctumque uicissim
Molituri hosti, nec nos ridebit inultus
Degeneres uictor; seu nos meliora sequentur,
Lucro apponendum est; seu nil sperare relictum:
Cum patria nobis suprema in luce cadendum,
Nam patriae superesse nefas!« Sic omnibus una
Excussus pauor et pugnae sententia sedit
Ardescitque nouus furor. Ergo piacula primum
Pontificis poscunt, ueniam pacemque precantes
Implorant lacrimis Christi placabile numen
Atque suam rebus diuinis rite peractis

Vade retro

Vade porro