(10) Denique ut ex fine tuarum perspicio, duo te sollicitum habent, quamvis utraque ante tempus, exantlatio scilicet aestivi caloris, ob tui ariditatem iecinoris, et ad supremos duos, qui tibi restant, ecclesiasticos ordines ascensio. (11) Sed de his ne anxius esto, si nam a me steterit, curabo, ut et diaconus et presbyter domum tuam redeas. (12) De aestate vero transigenda iacta cogitatum tuum in Dominum eumque, qui dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum, tibi quoque de potu provisurum confide! (13) Vale et in pietate non minus quam litterarum palaestra magnis passibus progredere!