(9) Dominus Martinus Mittnacht, praemissa amica salute, excellentiae suae indicatum cupit adhibita a se, quae dominatio vestra ordinaverat, universa quam diligentissime, effectum tamen hactenus pro voto non successisse, sed remanere pristinam adhuc debilitatem totam, ac praecipue arctari se punctionibus cordis, ita ut sternutando vel tussiendo vel in lecto paulo liberius se movendo, cor ab imo sibi evelli existimet. (10) Proinde ex confidentia, quam e proximis dominationis suae humanissimis litteris hausit, iterato rogat et obtestatur, ut siquid excellentia vestra consilii desuper sibi adhuc impertiri possit, id humanitatis officium afflicto ne deneget, diserte protestans futurum, ut hanc benevolentiam adhuc certo remuneret.