(1) Petitionem desiderantis habitum nostrum Petri Neyer dilecto conventui, ut iussus eram, exposui; qui licet faciem supplicantis quam manum scribentis videre maluisset, tamen audita humilis oratoris epistula, qua religionis nostrae consortium tam affectuose flagitat et tam ardenter exambit, in eius sententiam et votum non inviti iuvere omnes precantes eidem non tantum amictus sacri susceptionem novitiam, verum etiam perseverantem usque ad tumbam in Dei voluntate famulatum; (2) qui si nullo corporis sit defectu et cantus (si nondum calleat) saltem addiscendi capax, hic gratior erit, quo in exsequendo proposito celerior, maxime si cum unius pluriumve sociorum auctario venerit.