(1) Annus fluxit cum dimidio, ex quo venerabilis pater Benedictus Staub [ERROR: no reftable :] pater Staub] Vgl. Primisser cap. 42 § 19 Februario mense et Philippus Steingadensis canonicus, qua abbatis sui iussu, et Benedictus Staubius, congregationis secretarius, urgente infirmitate domos suas repetebant. Tyrolim ingressus servitia mihi sua penes negotia congregationis gnaviter aeque ac fideliter elocavit; cuius opera in alios adhuc annos, quos superi dedissent, uti cogitaveram, nisi is inconstantia valetudinis suae territus repatriare desiderasset. (2) Laboravit hactenus saepiuscule cum aliis morbidis symptomatibus, tum maxime cholica, cuius torminibus ineunte hoc mense denuo ita exagitatus est, ut inter vitae spem ac metum quasi fluctuans generali animum exomologesi emaculare ac propediem domui suae disponere coepit. (3) Requisitus in consilium medicus iterato suasit et monuit, si vitam ille aut sospitatem sibi protelatam vellet, aerem nostrum Tyrolensem (ut minus nativae suae complexioni congruum) cum Acroniano rursum permutaret. Hoc itaque consilium aeger velut anchoram arripiens ac preces desuper apud me interponens missionem instanter flagitavit; cuius ego desideriis et voto tam iusto (quid nam vita sana homini pretiosius?) contraire non valens, manumisi quantumvis invitus patrem optimum, tabellionem fidissimum, cui ut valetudinem, quam exambit, inveniat inventamque diutissime conservet, animitus apprecor, secretis congregationis idoneum interim ex meis provisurus. (4) Itineris suis socium et stipatorem adoptavit sibi fratrem Iosephum, qui ut hactenus inter meos sine querela conversatus et in commissis servitiis fidelis semper inventus est, ita eum non tantum reducem exspectant, verum etiam ut revertatur, desiderant libenter eius contubernio tantisper usuri, dum illi sublatis hostilitatibus et pace terris reddita gremium matris suae liceat revisere. (5) Atque haec erant, quae in praesens reverendissimae pietati vestrae paucis insinuanda habui negotiis provincialibus hoc turbulento tempore non tam oneratus quam oppressus. (6) Interea Deus ter optimus reverendissimam pietatem vestram suis, mihi et universae congregationi in annos quam plurimos sospitet. Dabam ex monasterio meo etc.