8. Insomnium de reditu Ioannis Victurii ad Musas
Per iuga montiuagas, Parnasia numina, nymphas
Vidi ego praeterita ducere nocte choros.
Dulcia dulcisonis nec non perstringere uerbis
Carmina, festiui maxima signa ioci.
Et dextras dextris coniungere quaeque uolebant,
Et roseo dulces excipere ore notas.
In medium tremulo pulsabat police pollice Phoebus
Pulcher inauratae fila sonora lyrae.
Protinus accedens timida sum uoce profatus:
"Laetitiae causam dicite, quaeso, deae."
Vna deum breuibus placidis sic coepit reddere uerbis
(Nomen erat cuius docta Talia Thalia reor):
"Cesserat a nostro duro coetu sacra Ioannis
Gloria, quae felix tempus in omne uiget,
Tristis erat Phoebus, tristes Heliconia Musae
Numina, Parnasus tristis et ipse fuit.
Nunc quoniam rediit celeberrima fama dearum
Castalidum, diuas gaudia tanta mouent."

-- 13r --

Talia dum memorat quamprimum candida uirgo,
Languidus excutior et mihi somnus abit.
Quare age, qui fueras Musarum uerus alumnus,
Da Musis uerae munera laetitiae.