45. in laudem Marci Antonii Canalis, urbis Spalatinae praetoris dignissimi
Splenduit cuius celebris per orbem
Fama, seu diuus fuit ille seu uir;
Nobilem prisci posuere uates
Hunc super astra.
Quisquis humano generi fauorem
Praestitit quondam, meruit triumphum;
Viuus augustos meruisse honores
Dicitur immo.
Lucidum nomen, decus atque uirtus
Si quibus clari patribus senatus
Fulxerit, nunquam tacitura Lethe
Hunc superabit.
Sed faces tamquam rutilantis astri
Nubila expellent pluuiosa, quorum
Nomen aeternum memorans per aeuum
Fama loquetur.
Nos tibi ciues Spalatensis urbis
Mente deuota modulantis oestri
Dicimus laudes merito decentes,
Marce Canalis.
Iste Turcarum prohibet tumultus,
Exhibent cuncti sua lege sancta;
Iste dat nobis fluat ut benigno
Copia cornu.
Nobilis, fortis, comis iste, clemens,
Prouidus, constans, pius et seuerus;
Hercules, Ianus, Fabius, Camillus,
Iulius iste.
Fulget Illustri iubar ut refundens
Axe ridenti radios decorum;
Gemma concluso rutilans in auro
Sic nitet alba.
Antoni princeps uerecunde, dormi.
Dormias tutus, bone nos Canalis;
En regit, pascit, fouet atque seruat
Te duce Marcus.