21. ad eosdem Sapphicum
Longa multorum series malorum
Hactenus crebris cumulata damnis
Dalmatas laesit miseros amaro
Non sine planctu.
Hactenus nostrae regionis urbes
Barbaras multum timuere turmas;
Moenibus quarum cruor, arma, bellum
Semper inhaesit.
Fructibus tellus caruit creatis,
Partior uictus Cereris negatae,
Sordidus nullum Bromius liquorem
Sub pede pressit.
Litibus iunctae dubiis querellae,
Hactenus rixae, dolus affuerunt,
Luctus, infandum scelus ac rapinae
Conuiciumque.
At modo laetas nouat urna sortes,
Candidum pullus subit in colorem,
Fata fortunam uariando uersant
In meliorem.
En Nauagerus bonus, ecce Mulla
Prouidus, iustus, sapiens, benignus,
Nobilis, constans et uterque rarus
Censor in orbem.
Non metus adsunt, furor, ira questus;
Litium cessit genus omne: pax est;
Exulant fraudes, uitium recessit
Seditioque.
Clodius nusquam, Catilina nusquam,
Sisyphus, Gracchus, Sinis et Procrustes,
Exhibent poenas sceleris Cethegus
Cum Dolabella.
Adriae feruens mare nunc quiescit,
Illyris diuo statuit leoni
Templa, centenas agit ecce grates
Dalmata felix.
Ille per totum celebrandus orbem
Praepotens ordo Veneti senatus
Fungitur uotis iubilans et ambas
Dormit in aures.
Dum nidet tantos meruisse alumnos
Clarus, aeternae monumenta famae,
Qua uigent illi quibus alma monstrat
Sidera uirtus.