Welcome to PhiloLogic  
   home |  the ARTFL project |  download |  documentation |  sample databases |   
Starck, Wolfgang; 1554/55–1605 (1554/55–1605) [1606], Catharina Tragoedia, versio electronica (), 1973 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [starck-w-catharina].
Previous SubSect

Next SubSect

Actus III. Scena 1. Sthenelus – Pacmon – Rasitro – Schurius – Mater – Strategus – Philosophi – Porphyrius
Quam difficulter faeminis infantulos
Eripere potui! Quam replerunt questibus
Et eiulatu compita! Pac: Quid mirum? Suos
Partus vel ipsa diligunt animantia
Feraeque. Matrum affectus est tenerrimus.
Mallem hercle bellicosis sane cum viris
Conserere pugnam, quam necando parvulos
Lacessere matres et vocare in praelium
Lachrimabile. Fateor, sunt mihi mota viscera.
Sth: O militem formidulosum, o muliebrem
Animum in virili pectore! Tun’ tenellulos
Infantulos perimere iussus horreas?

-- --

Mos est voluntati gerendus Caesaris.
Pac: Sed ille mos est barbarus. Sth: Sit barbarus!
Praestare culpam num necesse est militem?
Mille imperet, necabo mille infantulos.
Si mater abnuat, simul mucro hauriat
Matris cruorem! Pac: Quid Rasitro factitas?
Ras: Quid factitem? Quod imperatum scilicet.
Sth: Non imperatum infantulos totos domum
Referre, verum corcula ex corpusculis
Petivit imperator. Ras: Hahae, hoc mysterium?
†Exccet haruspex chiromata aut qui volet.†
Corpusculis, ni fallor, insunt corcula.
Pac: Ecce Schurius, quas agit praedas? Sch: Cito,
Cito da puerum, inquam, vel moriere, faemina!
Mat: Miles, relinque filium, obsecro, gaudium 789] C om. personam. 813 Hahae] Lectio incerta. 795sq.] Cic. de orat. 2,168 si ferae partus suos diligunt, qua nos in liberos nostros indulgentia esse debemus? 812 corcula ex corpusculis] A 89. 789–91] dact. hexam.
Meum unicum, solatiumque maximum!
Sch: Puerum, puerum, inquam, cedo! Mat: Quid tibi rei est
Cum gnatulo meo? Quod admisit scelus
Puer innocens? Sch: Sic imperator imperat.
Mat: Quid Caesari infans proderit? Sch: Tecumne ego,
Venefica, disputem? Mat: Obsecro, succurrite!
Sch: Sic, sic agendum. Mat: Heu, heu ferina immanitas!
Heu beluina ferocitas! Mea viscera,
Meumque sanguinem abripi crudeliter.
Meme perime, en iugulum paratum! Ah, gnate mi!
Ah, gnate mi, collisus es! Sch: Corpusculum

-- --

Tibi dono, corculo imperator utitur.
Mat: Ut te, latro, perdant coelites! Ah, quomodo
Feram dolorem? Ablata vitae portio est.
Cui conquerar necessitatem? Vindica,
O Christe, nostram iniuriam! Sth: Spectavimus
Pugnam tuam, Schuri, lepidam. Ras: Quot parvulos
Exenterasti? Sch: Praeter hunc nullum, imo vix
Istum licuit nancisci. Ita matres occulunt
Sua pignora et tuentur astutissimae.
Str: Quid statis hic? Caesar moratur anxius,
Et corcula divinatio iam flagitat,
Magi magaeque iam meditantur carmina.
Pac: Satisne multa rere, o dux inclyte?
Str: Satis superque. Currite! Omn: Quam promptissimi!
Str: Tyrannis isthaec non poterit consistere:
Nimium exacerbat subditorum pectora.
Por: Et iure! Nam quis aspiciat siccis genis
Infantulorum carnificinam? Si modus
Diis placet, crudeliores Caesare
Deos vocarim. Sed probandum est, quod probat.
Olim exedet, quod intrivit damno suo.
Str: At at sophorum excita turba convolat!
Por: Salvere iubeo Caesaris vos nomine,
Splendore quorum claret Aegypti solum.
Phi.1: Et tibi secundent omnia magni coelites,
Dux magne! Qua Caesar vocavit gratia?
Phi.2: Et nostra nos lycea iussit linquere?
Por: Sacra innovantem nuper Aegypti diis

-- --

Audax virago reprehendit Caesarem,
Aitque diis litare nefas, Christum deum 845 exacerbat] exarcebat C. 850 quod intrivit] quot interit C. 856 lycea] Lycca C; cf. 875. 825 Sic, sic agendum] Sen. Herc.f. 1218; Herc.O. 846. 853] A 735. 857–59] A 737–39.
Solum esse, ceteros superbos daemonas.
Omn: Pro facinus indignissimum! Phi.1: Nos Caesari
Sic ludimur? Nos equiparet iuvencula?
Phi.3: Quod nomen inde grande victores ferant,
Vincant puellam si sophistae garrulam?
Por: Aliud canetis, cum diserte proferet
Miranda fidei Christianae dogmata.
Str: Si victa vobis disserendo cesserit,
Munere remittet contentum quemquem suo,
Ne sit sub hoste palma vili ingloria.
Phi.4: Non dona regis quaerimus, sed gloriam.
Ego mille nostris pusiones artibus
Doctos magister reddidi iam grandior:
His cum puellam conferas te iudice,
Mori haud recusem, si puer causa cadat.
Phi.6: Socii, redeamus ocyus ad gymnasia
Sua quisque, fructus nullus hic, quantum auguror!
Por: Ne faxitis! Parete iussis Caesaris,
Qui plumbeas iras geret! Phi.6: Duc ergo nos
In Caesaris conspectum, ut huic fiat satis.
Str: Iam sapitis, o sophi. Sequimini me ducem!

Previous SubSect

Next SubSect


Starck, Wolfgang; 1554/55–1605 (1554/55–1605) [1606], Catharina Tragoedia, versio electronica (), 1973 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [starck-w-catharina].
Powered by PhiloLogic