XXXIII (1) Terheisius posthæc Saxopolim versus movit, unicum in manibus hosti

-- 65 --

um superstes munimentum, quod uti prîmùm illos recepit, ità & postremum haud invitatos hospites dimisit, verùm eventus tum temporis non respondit præconceptæ spei, & apparatui, siquidem obsidionem illatis Arci suppetiis solvere cöactus est, incertum, an in negligentiam, aut imperitiam obsidentium, vel in vigilum stationúmque oscitantiam culpa fuerit rejicienda, hoc autem in comperto est, Exin’ Terheisium Amyntis suspectum Nivenam se recepisse;

(2) Néque felicius cessit aliorum conatus, qui anno insequente Eidem expeditioni manus, & animum adjecêre, siquidem Superis statutum erat, & hoc inter servatæ Lotyris miracula recenseri, quod Castrum armis inexpugnabile, profligato demùm Achille, & Obio-Rutulorum exercitu in Conradiniâ ad internecionem deleto, spontè reddi debuerit, quod hostibus se sponte dederat. Sic ludit in humanis Deus, solus Regnorum Largitor, ac rerum omnium principium, &