XXII (1) Jam Calendæ Julii illucescebant, qui alterum diem Virgini Elisabetham visitanti Sacrum Achillis Urbem ingressui solemnem fore indicabant, qui proin sub vesperum circumfusa Aulicorum & Officialium multitudine Aulam subiit, supremo Ejus Campiductore Comite Carense ad Reguli Palatium; Nomophylace autem primò in domo sibi amicâ: posteà pro more ad Acygnios divertente,

(2) ad ingratum hosti

-- 43 --

bus spectare fuit currus aliquot sauciis onustos ex monte Urentio advenientes; Hic ipse Urentius ille mons est, qui in geminos utrínque scopulos assurgit prærupto ac horribili præcipitio subjectóque lacu infamis, & seu ab ardente frigore, seu ab urente gelidóque ventu ita dictus, iter facientibus, perquam infestus; Hos inter transeundum erat, Obio-Rutulis, via cæteroquin satis latâ, nî eam minùs tutam imperviámque Rusticorum turmæ reddidissent, â quibus subeuntes vel striatis fistulis, vel emissâ cùm glandibus Saxorum grandine é loco simul & vitâ submovebantur, cadaveribus in lacu suâ spontè contumulatis; Hanc viam superare hostes oportebat, si in Lotyris viscera penetrare cuperent, Danuomio Duci & Rutulorum in Magnâ Hesperiâ stratego se suásque vires juncturi, quamvis & saccus (id loco nomen) superesset, in quem si cæco impetu intrassent, ceu feræ in non prævîsa retia ruituri, luctari quidem cùm montibus, sed eluctari difficulter potuissent.