(2) quo comperto cùm vel maximè tutandæ Patriæ providendum fuisset, metus omni consilio potentior, universos haud immeritò in consternationem conjecit, probè animadvertentes, quod etsi nec consilium, nec nervus rerum gerendarum, aut quidquam aliud deesset, solo defectu Officialium, & militis exercitati Regionem tot milliarium tractu invasionibus hostium expositam diu servari non posse, quare cursores identidem Nivenam ablegati, qui ut periclitanti Provinciæ quantociùs copiis, & reliquis ad sustinendum bellum necessariis

succurratur, anxiè insisterent, sed irrito, ut plurimùm successu, dum nil nisi litteras verbis magnificis refertas: rerum vacuas reportabant, ut Taciti verbis utar,[ERROR: no reftable :]Annal. Lib. 15. an autem penes Bellonæ mystas steterit, vel Buccentauri impotentiâ factum sit, quin labentes Lotyris res in tanto discrimine erigerentur, haud facilè dixerim;