(4) perpendebam insuper nihil tam altum naturam constituisse, nihilque tam angustum, quò virtus, aut fraus eniti, vel Plutus perrumpere non posset, sic Hannibalis mor

daci aceto, & Julij virtuti, Macedonisque felicitati durissima montium capita in ceræ modum cessisse, ad hæc fraudulentos esse nonnumquàm Officiales, perfidos, ac venales, quorum fauces auro potabili imbibito, viarum fauces transeuntibus laxare nossent, nec deesse quibus non fides in Patriam, sed vel animus, vel scientia militaris ad arces propugnandas abesset, prout persæpè vehementer in rempublicam ab iis delinquitur, qui clauso licet Jano belli imperitis, & non gladio sed calamo assuetis, imò & aurigis suis munia militaria conferunt, bellum nomen adjectivum esse opinantes. Quin imò viri alioquin prudentissimi, ut notat Plin. jun.[ERROR: no reftable :]Lib. 3. Epist. 11. honesto quidem: sed nocuo in errore versantur, quod pluris amicos suos quàm sint, arbitrentur.