34. Ad Damianum Mentium
Ambitio supplex, quae rostra precaria poscit,
Quosque magistratus sportula uilis emit,
Hos tu contemnis, nostrum nec ouile petitor
Illecebris captas nec prece nec precio,
Sed te captat honor, te supplex purpura poscit,
Inque uicem ornari quaerit honore tuo,
Virtutisque tuae meritum suspirat et ambit
Auctior officiis illa futura tuis.
Sed quia complicibus foedatur curia multis,
Iamque diu senuit colluuione sua,
Nec curare potes cacoethen – pessima tanti
Vsque adeo uis est inueterata mali! –[ERROR: no reftable :]34,11-12: vv. in margine additi
Respuis innumeris quod poscitur artibus et quod
Iuratis praefert perfida turba deis,

-- 149v --

Nec desiderium sentis patriaeque repulsam,
Quam minus indignis ambitiosa dedit.
O macte ingenio, qui peste leuatus ab omni
Nubila despectas ima serenus apex:
Intactus neque enim uitio foedaris ab ullo
Descensu caelsa mentis ab arce tuae!