28b.
Cum nos corporeo, Mari, baratro
Tardant noxia membra plus amare
Quam cognosse uel eloqui ualemus,
Et plus expedit et minus fatigat
Immensum colere omnium parentem
Quam primordia quaeritare rerum,
Quorum quaestio captiosa frustra
Per tot cornua flexuosa tendit
Soritasque uolubiles aceruat.
Nam quid proderit, heu, labore casso,
Vestigare Deum uel inuenire
Quaesitum tot inanibus figuris,
Si non quaerit amor, tenet fouetque,
Qui nunquam nisi amando possidetur?
Nam diuellitur arctubus caducis
Et sese abdicat alteri dicatus
Seque effert moriens amans, amato
Vt conspiret in alteroque uiuat,
Iam non ulterius suus, sed ultro
Hic quem diligit illius uicissim.
Sic spiramine mutuo sodales
Fiunt unanimes, pares amici
Ambo spiritus unus, una uita,
Quos per mutua uinculo perenni
Mens confoederat et maritat una
Et promiscua temperat uoluntas.

-- 75 --

Ergo deditus alteri, fit alter,
Atque idem Deus est Deo dicatus
Toto pectore et omnibus medullis
Nec simplex nisi spiritus, uel unum
Corpus perspicuis uolucre membris.
Quare dogmata rethorum facessant,
Disertatio uersipellis absit,
Et nodo stropha plectilis tenaci
Quam fallacia uiperina nectit.
Ne caecae in foueam scrobis latentem
Prauo tramite te sophisticorum
Ducant deuia, parce syllogismis:
Nec presso bene fidimus pugillo.
Quod si nectare perfrui beato
Quaeris, si fieri deus peroptas,
Ardentis uolucres amoris alas,
Vt fias amor et deus, capessas.
Qua fretus face nec moratus ultra
Vllis obicibus, uidebis in te
Haec mysteria quae, Mari, requiris.