Ad Paulum Rippam pretorem
Paule, magistratus dignissime, Rippa propago,
Principium cuius Mantua clara fuit.
Rippa domus fuerat dominans tibi, Mantua foelix,
Est modo sed Venete gloria facta toge.
Rippaque perpetuis uirtutibus ipsa nocebit,
Quas paris officio, Paule serene, tuo.
Magnanimus Veneta tu dux in classe fuisti
Et tua cum magna laude triremis erat.
Miles erat fortis, qui remo pelleret undas
Et qui barbaricis bella cruenta daret.
Est honor iste tuus, nam, si dormisset Vlixes,
Dormisset pigro tota caterua uiro.
Vidisti ueniens Sibenicam pretor in urbem
Prorsus ob aduentum gaudia facta tuum.
Te gaudet populus, miseri letantur in urbe
Et mea laetitiam clauda Camoena sonat.
Credimus Astream tecum uenisse micantem,
Credimus et Charites ducere posse choros.
Dique tuis faueant, pretor iustissime, coeptis
Erigoneque decens nunc tua sceptra regat!