Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
De
Post Coelo et aquis gaudens, et in aestu mollibus umbris. Hoc ego cum sociis, parvo vectante phaselo, Visere rus ibam, meritò quod Gozzea dici[ERROR: no reftable :] (1) Villa potest, quodcumque soli nam hîc aspicis, illam Ad gentem spectat, pauca excipe. Ad ostia portus Gravosae ut linter devenerat, ecce tumentes Plus nimio undas iracundum cernimus aequor Erigere. Experti nautae cum apellere tutò Saxosum, portuque carens nos posse negarent Ad littus, Ultro viam aggredimur pedibus, minus utque molestus Quintili sit mense calor, de corpore veste Detracta, impositaque humeris arcemus acuta Palmite vitigenae radiorum spicula frondis: Tum laeti agrestum cantantes carmina ritu Tendimus, et sensim sine sensu absolvitur omnis Semita, mox paulum in molli consedimus herba. Blanda loci facies, nulla hîc inculta videri Gleba erat, acclinique jugo revolutus aquarum Rivulus in virides hortos manabat, et idem Agricolis pagi pariter frumenta terebat. Vidi aedes dominique loci, et viridaria laeta, Neptunumque undas jaculantem e dente Quaeque capit laticem affusum de marmore concham Ingentem, vidi Praeter herum, nobis nam villiicus omnia monstrat. Cum duplex, riguae quae margine consita ripa est, Surgeret immanis platanus, quae grandior imum Metiri ad truncum nos quidam incesserat ardor. Ut quini circum ductis hinc inde lacertis Sepsimus amplexi, vix suffecere obeundae[ERROR: no reftable :] viginti mensurae Rhacusanae cubitos trunci circumferentiam habere deprehendimus, videlicet ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne. Brachia. Non tanta Quanta illius adhuc facile considere posset. Haud minor hac quercus pariter mihi cognita mole Non procul hinc: tanta est majestas scilicet illis Arboribus, solaeque nemus formare videntur. Vera tamen sunt sylva oleae, queis cuncta tenentur: Rite illi agricolae culturam adhibentque, sciuntque Praeclare, quidnam resecent, quid in arbore linquant Palladia, multique vocant, ut talia discant Mox ipsi: haurire a doctis rerum utile semper Notitias. Quae natae illic, portantur in urbem Praestantes Atque alia egregium servantia poma saporem; Nec non unde sibi primaeva ab origine nomen Pagus habet, gracili de canna nunc quoque crates Siccandis uvis Non injucundam speciem rus exhibet, alto Si praetervectus quis spectet ab aequore, sparsa Namque hac, atque illac apparent candida tecta, [ERROR: no reftable :] Hic Sanctus Parochialis Ecclesiae praecipuus Patronus est. Et Viti templum haud ignobile, et addita templo Turris, fonsque maris miscens se argenteus undae. Hîc gemina mora facta mihi cum luce fuisset, Ad Semita dum fuerat per planum, ac commoda, mulo Me patiebar agi, sed cum salebrosa deorsum Ducere coepisset, descendi, atque ipse capistro Mulum per cautes, ut tutius esset, agebam. Frondescens tum sylva mihi mediocris aditur. Hîc quercus inter turba ingens, Nostrates, pars qui caligas huc sutor agrestes Urbanus tulerat, nec longa in pectora barba Demissa Haec loca, dum mercis genus haud divenditur unum. Hos ego, Ducere mox choreas vidi, quos horrida setis Pectora contectos ac brachia, ni pede capris Vidissem absimiles, nec bina assurgere fronti Cornua, pro Faunis agrestibus, ac Satyriscis Hinc abeo, et geminis, ad quos locus attinet omnis,[ERROR: no reftable :] Hi sunt de familia dicta Invisis dominis ad collem deferor, unde In mare prospectus late patet, utque videbam, Quod multa hac illac arbuscula surgeret, ibam Visurus propius, quondam genus, utque rigentes Juniperos esse agnovi, tum protinus illud In mentem rediit, visum quod saepius, hujus Nempe loci pueros hîc scabro a cortice lectam Vendere At satis haec, levibusque modum jam imponere tempus.
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.