Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Ovid.
Metam.
lib.4. Cap. 8. Sic de Intus aquae dulces manantes divite vena, Unde haustum e tota concurritur urbe, caverna Luce caret, tingitque manus fuligo, gerentum Quam taedae scabris faciunt haerescere saxis. Ingredior cupidus pervadere; verùm ubi bina In stadia audivi quod sit porrecta vorago, Post paucos redeo passus, et ad aetheris auras Evado. Haud procul hinc Monstrabant collem: cupiebam discere, quales Attulerint nomen causae, tum e pluribus unus, Sic locus incoepit dici, temerarius ex quo Quidam illic juvenis meritae nil tale puellae Percussit palma faciem, cui Praetor, ut alta, Quae cernis, strueret suo ut aere sedilia, mulctam Imposuit. Ridens haec audio; cumque videndum Nil aliud restaret ibi, vestigia parte Ex alia, qua A nivibus dictae, refero, ingrediorque, relatu Si dignum quid forte oculis haec offerat Aedes. Verùm nil praeter vulgaria; cumque redirem, Barbariem redolens factum, cui inscitia causam P. MARCIOA lineolis legi caetera non possunt, quia lapis ab illo loco terrae infossus. Quippe lapis veterum sic terrae infixus adhaeret, Dimidia ut pars pene legi non detur eorum, Quae descripta super, quadratis undique saxis Nam stravere locum: stomachans discedo, simulque Ajo, alibi insudant, aevi ut monumenta vetusti Effodiant, hîc quae sub aperto lumine caeli Jam fuerant, tumulantur humo. Fortuna secuta Patriciae: In tumulo editiore sinistra a parte, ubi portus Incipit, et paries cupido mihi lumine visus Reticulati operis, duroque in marmore sculpta Velitis effigies no longo hinc tramite distat Agnoscenda suis visu vel simplice signis. Parte sui mutilus pariter mihi tum lapis alter Ad mare conspectus: rhedae genus exhibet, huic quid Junctum erat, haud facile dignoscere, forte marinum Monstrum aliquod, nam erecta Deae stat forma, tenetque Hinc velum laeva sinuosum, advolvitur ipsi Quod pedibus tenus, exporrecta sustinet illinc In dextra pateram: verùm illi cum caput absit, Quae Dea pilentum regat id, vix Pythia dicat, Noscere cui tantum dat certus Apollo futura, Fatidico quoties afflavit numine pectus: Tum defossa illic civis quae nuper in horto est, Visa pavimenti mihi pars est sectilis, aevi Prisci opus. Hinc facile mihi suadeo, talia circum Multa reperturos, siqui tellure sub ima Altius effoderent: nam quae hîc est adsita vallis, Quaeque antiquae urbs potior pars debuit esse, Imbribus a nimiis, qui terram egere propinquis E clivis, nunc in tumulum magis edita surgit. Terrae ita perpetuò facies ubicumque novatur, Vixque ulla, ut fuerat, nunc est, aevum omnia mutat. Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1803, Dubrovnik]: Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica, 3368 versus, verborum 28363 [genus: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [numerus verborum] [feric-d-periegesis.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.