1. [ERROR: no reftable :]vide aliud epigr. sub n.o 16. Radelja Voltaeri tumulus.
Voltaerus jacet heic, qui millia multa virorum,
Seque suo infelix perdidit ingenio.
Nunc risor Superum, quae risit, vera fatetur,
Et videt offensi quam gravis ira Dei est.
Qui legis haec, gemitum da moesto corde; brevisque
Dic, jocus, heu, longas desinit in lacrymas.

2. Blancae Ingamiae tumulus.
Insolabiliter raptam luget domus omnis,
Et quaestu, assiduis et revocat lacrymis.
Inscribi hoc tumulo satis est ''Ingamia Blanca'':
aetas hinc noscat postera, quae fuerim.

3. Aliud.
Caro nota viro, caris et nota propinquis,
Externis nosci Blanca viris renui.
Usque domum et dulces curavi sedula natos,
Luxum urbis, vanos et fugiens strepitus.
Ante omnes formosa alias, formam esse putavi
Hanc unam, innocuis moribus esse probam.
Haec vivae meruit mihi veram semita laudem,
Extinctam haec sedes duxit ad aetherias.

4. Ad Joannem Baptistam Rezzonicum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem morte immatura et subita extinctum.
Vixisti nulli non carus, Batte, juventa
Quem mors florentem sustulit in media.
Insolabiliter flet raptum Roma, Quiritum
Extincti passim nomen in ore sonat.
Quisque tuas memorat laudes: quam comis in omnes,
Batte, homines fueris, quam pius in Superos,
Quam celer ingenio, quam rebus dexter agendis,
Quam suadae plenus nectare suaviloquae.
Ultima purpureum laus est gestasse galerum,
Esse ortum et claro sanguine Rezzonidum.

5. I. Metastasii tumulus.
Ossa Metastasii lapis hic tegit: ulla poetae
Res nunquam eximii carmina dia teget.

6. II. [ERROR: no reftable :]vide III. sub n.o 68. Radelja Aliud.
Urna Metastasium brevis haec tegit: assidet urnae,
Atque decus raptum flet sibi Melpomene.

7. Tumulus uxoris viro nequaquam fletae.
Hunc mihi vir posuit tumulum, tumuloque locavit
Moesta haec de Pario marmore signa super;
Quam dedit haud ullam nostro ipse in funere, duri
Si possint lapides mi dare lacrymulam.

8. Tumulus uxoris fletae.
Mi tumulum, lacrymas mi vir dedit. Obtigit illud
Multis, hoc paucis, pol, meruisse decus.
Fortunae funus, fusos in funere fletus
aequus persolvit moribus ille meis.

9. Tumulus naufragi.
Sterne salum, Neptune, maris compesce furores;
Magna tibi Taurus victima caesa cadet.
Clamabam haec: hausit clamantem dira procella,
Auxilio faciles non habet unda deos.
Siste gradum, littus qui linquis, dum licet; imo
Conditus hic moneo naufragus e tumulo.

10. Titiani tumulus.
Hoc tibi amatores artis, Titiane, sepulchrum,
Ne jaceas parvo maximus in tumulo.

11. Tumulus conjugum.
Heic Lupus et pariter conjux Leonilla quiescunt,
Ipso ni mulier litigat in tumulo.

12. Tumulus viri optimi, qui mentis minime compos se ipsum interemit.
Expers curarum jaceo, qui me ipse peremi
Curis in furias actus ab indomitis;
Nec miserum est, insons, dempta sine crimine mente,
Vita infelici denique si carui.

13. Tumulus Clytemnestrae.
Terra Clytemnestram tegit haec. Agamemnona, Oresten
Alto quae horrende sub tumulo exululat;
Incestatque locum; crudelis adultera, nati
Mactari dextra vindice digna parens.

14. Tumulus Agamemnonis.
Atrides jacet hic major, quem saevior hoste
Mactavit patrios ante marita Lares.
Exemplum infelix, contempti fraena pudoris
Rupit ubi, possit foemina quid sceleris.

15. Aliud.
Foemina flagitio scelus adjicit: hoc monet alto
Uxori Atrides proditus e tumulo.

16. Voltaeri tumulus.
Conditus heic Superum est risor Voltaerus: eodem
Condi scripta viri digna fuere loco.

17. Phaetontis tumulus.
Hic situs est Phaëton, pravo qui laudis amore
Coelo stultus equos impulit ignipedes;
Nec tenuit cursum, sed curru effusus ab alto
Decidit in magnum torvidus Eridanum.
Hoc fratrem in ripae tumularunt aggere, flentque
Mutatae assiduis Heliades lacrymis.
O juvenes, cohibete animos; audacia praeceps
Ipsa suo arcessit nam capiti exitium.

18. [ERROR: no reftable :]Vide de Mengsio reliqua sub num.o 63. Radelja In obitu Raphaelis Mengsii pictoris egregii.
Mengsius occubuit: multos numerare licebit
Pictores tota rursus in Ausonia.
Sic ubi se occidua clarus Sol mersit in unda,
Astra polo passim multa videre licet.

19. [ERROR: no reftable :]Vide aliud sub n.o 48. et 57. Radelja [ = Enc. 176] In obitu Rufinae Battoniae, Pompei Battoni pictoris celeberrimi filiae.
[ERROR: no reftable :]seu, ut alibi: Ad poetam longo epigrammate Rufinam laudantem. Longum epigramma facis; rem, quaeso, contrahe; lauda / Rufinam versu non male sic gemino: /Quam pater est forma Radelja Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,
Laudetur versu mi satis hoc gemino.
Quam pater est forma picturae magnus [ERROR: no reftable :]magnus] mirus Radelja in omni,
Tam cantu in dulci filia magna [ERROR: no reftable :]magna] mira Radelja fuit.

20. In funere Caroli Noceti Societatis Jesu.
Carole, nec Pharias possum tibi ponere moles,
Viva nec artifici marmora sculpta manu.
Quod possum ac tenuis patitur fortuna poëtae,
Versibus haec pono condita busta meis,
Busta, quibus moestae sedeant hinc Iris et illinc
Aurora algentis visa sub axe poli.
In medio, coelum ac terras quae dispicit, auri
Ingenio et memori mente valens Sophia.
Virtutes almae circumstent: prima sepulcri
Frons gerat haec udis verba legenda genis:
''Carolus ingenio, doctrina, moribus aureis,
Par, quos prisca olim saecla tulere, viris''.

21. [ = Var. 93] De tabula exhibente mortem Priami.
Heic versam Argolico Trojam cum cerneret igni,
Collapsumque altos Ilion in cineres,
Infelix Priamus (misero nec sacra Penatum
Umbra, nec Hercei profuit ara Jovis)
Juxta Hecubam, gnatam juxta, supraque Politen
aeacidae telo concidit exanimis.
Quaere nec, heu, tumulum: sine nomine corpus in ipso
Praeda jacet diris littore vulturiis.

22. Avari tumulus.
Divitias liqui miser omnes: foeda sepulcro est
Fama comes clausas ob male divitias.

23. Tumulus Eleonorae filiae ducis Arcis.
Arcis prima ducem patrio quae nomine dixi
Eleonora tegor trima sub hoc tumulo.
Laeta mihi nolim luctu affecisse parentes,
Quorum risus, amor, deliciaeque fui.
Sed bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,
Oro, serva illum sospitem et incolumem.
Redde illi quae dempta mihi sunt tempora, cumque
Rite suos annos vixerit, adde meos.

24. Tucca uxori suae tumulum.
Servitio exemptus longo, curisque solutus
Hunc tumulum uxori Tucca lubens statuo.

25. [25.*] Seu
Servitio exemptus, magna et cum dote relictus
Hunc tumulum uxori Tucca libens merito.

26. [25.] Tumulus Jacobi III. Anglorum regis.
Heic jaceo Anglorum regno qui laetus adempto
Romae privato sub Lare consenui,
Romanamque fidem longe insignique coronae,
Ex proavum sceptris omnibus antetuli.
Nunc mi eadem coelumque aperit, regnoque rependit
Exiguum ingenti, perbreve perpetuo.

27. [26.] Tumulus Polidori Trojani [ERROR: no reftable :]Tumulus Polidori Trojani] Trojani3 Polidori2 tumulus1 , de quo multa Virgilius.
Hic jaceo Iliades Polidorus, quem impius hospes
Confixum hic telis obruit innumeris.
Scilicet ut, mecum genitor quas miserat olli,
Me rapto Iliacas solus haberet opes;
Oblitus pactamque fidem, sociosque Penates
Caede mea infidum polluit hospitium.
Da lacrymas misero; quidque auri, disce, viator,
Possit in humano pectore sacra fames.

28. [27.] [ = Enc. 105]
[ERROR: no reftable :]Hoc epigramma invenitur inter Encomiastica sub num.o 103; ideoque nullum numerum huic superimponendum duxi. Radelja In obitu Flaminiae Chisiae.
Optatam ut prolem vitales fudit in auras
Chisiadum et claro consuluit generi,
Aurea mortales coetus, terrasque reliquit,
Atque domos abiit Flaminia in superas.
Illa quidem felix, nec fleri digna; sed, eheu,
Conjux, heu, genitrix et pater unanimis,
Et soror et fratres, altum queis vulnus adegit,
Roma, tibi tristes eliciunt lacrymas!
Hos ploras? Ipsam te plora; nam tibi, Roma,
Eximium hinc abiens abstulit illa decus.

29. [27.] Tumulus hominis minime ambitiosi.
Quo mihi regalis moles operosa sepulcri,
Claraque de Pariis marmora caesa jugis?
Quo mihi Pyramidum sumptus? Quo stantia signa,
Et mea inauratis nomina scripta notis?
Et vivus sprevi quondam, nec mortuus istas
Coepi auri et lapidum quaerere delicias.
Rite sat est, si condar humo: putrescere corpus
Ut queat, est sedes quaelibet apta satis.

30. [28.] [ERROR: no reftable :]ponendum inter Encom. Krša; Ad Vincentium Karaphaeum. De Liviae conjugis imagine ad auctorem missa. Vide n.a 44. 45. 46. 47. 49. &. 245. Encom. Radelja
In imaginem extinctae Liviae Principis Caraffa.
Nota suis fuerat virtutibus: en mihi vultu
Nunc etiam tandem Livia nota suo est;
Quam simul ac vidi, fletu, pol, conjugis, inquam,
Pol, vatum sacro carmine digna fuit;
Digna sua aeternum servari in imagine, digna
Nulli non omni semper honore coli;
Praecipue nobis, munus memorabile, amoris
Haec quibus est, princeps, pignus imago tui.

31. [29.] Russii tumulus.
Russius heic homines inter jacet. Hercle jacere
Inter solivagas dignior ille feras.

32. [30.] In obitu Christophori Stay. [ERROR: no reftable :]Christophorus Stay, frater clar. viri Benedicti Stay, obiit Romae anno MDCCLXXVII. Radelja
Qui mihi sint modice chari, queis carus et ipse
Sim modice, multos forsitan inveniam.
Quando alium posthac miser at nanciscar amicum,
Qui sibi me anteferat, quem mihi ego anteferam!
Haec mihi, te rapto, spes occidit, optime Staye,
Insolabiliter morte tua hoc doleo.
Epitaphia in mortem Lucillae lectissimae foeminae [ERROR: no reftable :]Epitaphia Lucillae lectissimae foeminae

33. [31.] Epitaphium I.
Haud ulli forma, ingenio, virtute minorem
Lucillam brevis haec (proh, dolor!) urna tegit.

34. [32.] Epitaphium II.
Hic Lucilla jacet: vivam est mirata puellam,
Extinctae justas Roma dedit lacrymas.

35. [33.] Epitaphium III.
Conditur hic Lucilla; urna conduntur eadem
Ornant foemineum quae bona cuncta genus.

36. [34.] Epitaphium IV.
Hic jacet, heu, Lucilla: bonae, plorate, puellae;
Decessit vestro gloria prima choro.

37. [35.] Epitaphium V.
Lucillae ad cineres flores jactate, puellae
Romulides; vestri flos fuit illa choris.

38. [36.] Epitaphium VI.
Astra super fugiens patriam Lucilla petivit;
Laeta suo hic cineres liquit in exilio.

39. [37.] Epitaphium VII.
Quod mortale fuit Lucillae, hac conditur urna:
Pars melior templis regnat in aethereis.

40. [38.] Epitaphium VIII.
Lucillam sacer heic somnus fovet: illius ergo
Moesta domus, natae, vir, patruus vigilant.

41. [39.] Ad Benedictum Stay, graviter aegrotante Rogerio Boscovichio.
Rotgerum lethi versari limine in ipso,
Dixisti lacrymans tu mihi, Stayade.
At mi cor geminus fodit dolor; illius ergo,
Atque tui: dulcem ne mala fors raperet
Vitam illi, dulci ne tu viduatus amico
Vitam odisse tuam perditus inciperes.
Perditus, heu, luctu, fraterno in funere qualis
Insolabiliter te miserum obruerat!

42. [40.] Orphyti avari epitaphium.
Heic indefletus jacet Orphytus; ille, mereri
Multorum dives qui potuit lacrymas.

43. [41.] Aliud.
Me lapis hic (vixi mihi tantum commodus uni)
Contegit haud ullis humidus a lacrymis.

44. [42.] Cardinalis Alexandri Albani epitaphium.
Condit Alexandrum lapis hic, quem Roma senectae
Extremo raptum in limite moesta gemit,
Dignum omnes longe vitam producere in annos,
Ut foret usque bonis artibus auxilio,
Ornaretque urbem monumentis, mira videri
Vel priscis possint qualia caesaribus.

45. [43.] Tumulus Lycophontis Trezenii.
(Nomen Arcadicum Antonii de Gennaro ducis Belfortis Neapolitani)
Heic situs est Lycophon, vates longe optimus, at vir
Multo, quam vates, ille tamen melior,
Quem sibi Parthenope raptum flet, moestaque flebit
Dum Musas, mores dum colet illa bonos,
Dum spernet procerum vulgus, laudabit, avitam
Qui lucem, at clarus luce sua, decorat.

46. [44.] Ad Vincentium Karaphaeum in obitu Liviae optimae suae conjugis.
Fle, decet, extincta, Vincenti, conjuge; fleri
Quidquid agas, unquam non satis illa queat.
Jacturam aequari luctu vix posse putarit,
Cui vel parte aliqua Livia nota fuit.
Quid tu, cui penitus animi pernoscere sensus,
Virtutum et laudes contigit innumeras?
Non, desiderio miserum cor fixus acerbo,
Totque tibi plores, tantaque rapta bona?

47. [45.] In idem argumentum.
Non sibi, sed conjux tibi vixit Livia: vivit
Nunc sibi coelesti diva potita domo.
Nec tristes agitat moesto sub pectore curas,
Vel tibi, vel proli dum timet assidue.
Curae omnes, abiit timor omnis: castus at ille,
Qui vos mire ussit, nunc quoque perstat amor.

48. [46.] In idem argumentum.
Exemplar morum periit bona Livia; plorat
Jacturam largis Parthenope lacrymis;
Nec vitae digito monstratur forma pudicae
Quae sit; narratur sed modo quae fuerit.

49. [47.] In idem argumentum.
Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,
Sedibus et gaudens degit in aetheriis.
Nec metuit, nec jam sperat, sed functa periclis,
Omnibus et dempto fine potita bonis,
Securos inter ducit convivia divos,
aeterna et felix vescitur ambrosia.
Pone modum lacrimis: quam ploras, condita portu est,
Nos fluctu miseri volvimur in medio. [ERROR: no reftable :]Vide in hoc argumentum aliud quoque sub n.o 49. Radelja

50. [48.] In parentalibus Rufinae Batoniae.
Justa Metastasio nuper, nunc justa poetae
Rufinae Arcadio solvimus in nemore.
Musa dolet geminam cladem. Quis carmina digne
Scribet? Quis digne carmina scripta canet? [ERROR: no reftable :]Vide Rufinae tumulum sub num.o 57. Radelja

51. [49.] In obitu supradictae Liviae Karaphaeae.
Felices quando norunt mortalia divi,
Resque hominum spectant sedibus e placidis.
Istis, Vincenti, laetatur Livia curis
(Credo equidem) atque tuis gaudet ab officiis.
Forsque suum narrat Superis a conjuge caro
Inferri aeternam nomen in historiam,
Atque suas prodi vatum quoque carmine laudes,
Omnivori ut vitent tristia damna senis.

52. [50.] [ERROR: no reftable :](pon. post III sub n.o 68.) Krša
Ad Metastasium de justis ei solutis in nemore Parrhasio.
Jure, Metastasi, funus tibi triste Camoenae
Ducunt Parrhasium per nemus Ausonides.
Restabat verae nam si pars ulla poesis,
Si quidquam in dulci carmine flexanimum,
Si quidquam sapiens, quod menti affundere lucem
Possit museis implicitae illecebris,
Heu, totum id periit tecum: vesana furentum
Nil restat praeter somnia, stultiloquos
Nil praeter sonitus et cassos mente fragores,
Et fucum et gerris omnia plena meris.

53. [51.] Ad Benedictum Stay in obitu suae sororis.
Functa soror letho est tibi; parce dolere:
aetherias felix jam colit illa domos.
Flere nefas puppim, portu quae condita in alto est,
In tutum aequoreas nec timet acta minas.
Heu, moneo frustra: pectus dolor effodit imum,
Atque ora invitae moesta rigant lacrimae.
Hoc vulgo distas sapiens: tu froena retentas,
Indocilis luctu froena dat ille suo.

54. [52.] In mortem Sacchini.
Magne, jaces, Sacchine; modi siluere, morari
Concita qui possent flumina, Trejicii, [ERROR: no reftable :]Trejicii] Threicii Radelja
Vincere qui cantus Orphei, raptamque vocare
Euridicen auras non semel ad superas.
Nec prorsus periere tamen, quos candida servat
Usque sibi aeternis harmonia in tabulis,
Unde sibi exemplum saeclis petet omnibus omnis,
Qui cantu scenam, templa vel exhilarat.

55. [53.] In Montium quemdam morte praereptum
Nusquam ergo, Monti, nusquam, Monti optime, jam te
Ereptum nostris cernimus ex oculis?
Quaerimus at luctu perfixi pectus acerbo,
Nulli et non largis ora madent lacrimis;
Quaerimus et moesta praereptum voce vocamus,
Et sumus, atque tui dein erimus memores;
Nec mite ingenium, multo nec plena lepore
Verba, nec illa doli nescia simplicitas,
Utilis et multis et nulli noxia vita
Oblitis nunquam mentibus exciderit.

56. [54.] Cinnami amantis tumulus.
Cinnamus heic situs est. Mentem prius abstulit illi,
Mox etiam vitae stamina rupit amor.
Infelix bustum fatuos hortatur amantes
Ducere vesanis froena cupidinibus.

57. [55.] Tumulus passeris Lesbiae.
Heic jacet herboso passer sub cespite, bustum
Cui struxit nivea Lesbia pulchra manu,
Cui dedit extincto lacrymas, nec fundere fletus
Cessat adhuc moesto e pectore luctificos,
Atque suos querula testatur voce dolores,
Nec parcit teneras ungue secare genas.
Invideo lacrymas. Vitae sic tempus in omne
Nil habeas majus quod tibi flere queas.

58. [56.] Cujusdam garrulae tumulus.
Hoc jacet in tumulo Pyrgo illaec garrula et ipso
Mortua (credo equidem) vix tacet in tumulo.

59. [57.] Rufinae Batoniae tumulus.
Hic Rufina jacet, cantu quae mira puella,
Mira magis vita sed fuit innocua,
Digna choros inter mortales magna putari,
Transferri ad superos dignior illa choros.

60. [58.] Epitaphium Glauciae ignavi.
Heic jaceo proavum clarus virtute meorum,
Atque mea obscurus Glaucia desidia.

61. [59.] Epitaphium II.
Hoc facio in tumulo, vita quod semper in omni
Feci: tabesco Glaucia desidia.

62. [60.] Epitaphium III.
Heic jaceo magnum nomen, sed dicere nomen,
Acta ubi res nulla est nomine digna, pudet.

63. [61.] Epitaphium IV.
Quis jacet heic? Quem si dicam, nil noscere possis,
Ortum ni magna scilicet esse domo.

64. [62.] Epitaphium V.
Heic situs est quidam, nomen quid scribere prosit?
Res ubi sub magno nomine nulla subest?

65. [63. II.] [ERROR: no reftable :]Vide num. 18., ubi invenitur I. Radelja De Raphaele Mengsio ad Raphaelem Sanctium Urbinatem.
Mengsius heic laudum, Raphael divine, tuarum
aemulus exiguo conditur in tumulo:
Pingere quo vivo didicit, quo maxima Roma
Extincto rursum pingere dedidicit. [ERROR: no reftable :]Vide de Raphaele Mengsio inter Encomiastica sub num.is 224. 225. 226. 227. 228. 229. 230. Radelja

66. [64. III.]
Mengsius heic jacet, heu! Plorat Pictura, nec ullum
Esse unquam, reparet qui sua damna, videt.

67. [65. IV.]
Mengsius heic situs est, quo vivo vivere rursum
Et visus Raphael, quo moriente, mori.

68. [66. V.] [ERROR: no reftable :]Inter Encom. positum Radelja [  Enc. 230]
Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector
Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!
Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector
Jam vox, jam mi aures exsiliens feriet.
Hoc opus extremum Mengsi est; miransque dolensque
Roma viro plausum dat simul et lacrymas.

69. [67. VI.] [ = Enc. 232]
Mirum opus hoc Mengsi, coeptum quod morte sub ipsa,
Optavitque omnes exigere ad numeros,
Exegitque aliis; at non sibi; tangere metam
Nec pulchri, quam mens viderat, evaluit.

70. [68. III.] [ERROR: no reftable :]Vide I. & II. sub n.is 5 & 6. Radelja Metastasii tumulus.
Ossa Metastasii lapis hic tegit: inclyta vatis
Musa viget, mortem nec timet, aut senium. [ERROR: no reftable :](Vide de Metastasio & num. 50.) Radelja

71. [69.] [ERROR: no reftable :](pon. inter Satyrica) Krša Ciceronis tumulus. [ERROR: no reftable :]De Ciceronis effigie apud indoctum Kr š a
Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, ipse
Quod Tusce nescit, quod nescit Tucca Latine.

72. [70.] [ERROR: no reftable :](pon. ut supra) Krša; scriptum sub n.o 102. inter Encomiastica. Radelja [ = Enc. 116] In idem argumentum.
Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, hujus
Quod domini stolidas despicit auriculas.
Veneris huc, Stay, vel tu, Bonamice, loquetur
Ore merum promens nectar et ambrosiam.

73. [71.] Tumulus Lausi.
Heic situs est Lausus: patrem ne quaere; parenti,
Scire sat est, longe quod fuit absimilis.