820. [814.] In Ponticum hominem odiosissimum.
A te digressus multa jam nocte, per urbem
Erravi coecis abditus in tenebris.
Horrebat nimbis coelum, supra caput imbri.
Effuso assidue multa cadebat aqua,
Nec poteram, nota egressus regione viarum,
Ipse meae inventum limen adire domus.
Aerumna in tanta misero fortasse requiris,
Inque malis tantis quid mihi mentis erat?
Dicam equidem ingenue: verbis lassatus ineptis,
Queis me, nugator garrule, perdideras,
Ista lassatus, frustra discedere quaerens
Quam tuleram longo tempore, stultitia,
Est male, dicebam, mihi, Pontice; sed tamen hercle
Multo est nunc melius, quam fuit ante mihi.