428. De Phyllide prave simplici ac veridica.
Quae sentit Phyllis, fuco procul ablegato,
Promit veraci quaelibet ex animo,
Nec metuit, multos vero ne laedat inepta,
Quidquid at in buccam venerit, eloquitur.
Esse sibi hunc morem fert prae se ac jactat, amore et
Dignam hunc ob morem se putat eximio.
Qui mos quando illi mire placet, utar eodem,
Et sine fuco itidem dicam ego simpliciter:
Phylli, odio est nimium simplex, male displicet urbi
Ista rudis, pugnax, barbara simplicitas.